Kleedhokje

Verdorie: verkeerde keuze, op mijn 'vrije' maandagmiddag-voetbal-uurtje. Ik zou meteen aan de koffie en aan de laptop. Maar heb nu nog maar tien minuten, voor de parkeermeter gaat gillen. Maar ja hoor, aan het bordje 'sale' van de sportwinkel kon ik weer eens geen weerstand bieden. Ik zei hardop tegen mezelf: ik heb niks nodig. En toch liep ik naar binnen. Raar hoor. Ik wíl helemaal niet, ik mág helemaal niet (moneywise), en ik dóe het toch. Mannen kunnen dat niet begrijpen, maar veel vrouwen wel (hoop ik). En een kwartier later stond ik me in foute, te krappe en lelijke renbroeken, tennispakken en algemene sportspullen (voor op de camping ofzo) te hijsen. Te heet, geen zin om te passen en chagrijnig van het lelijke licht. Gelukkig was er niks bij. En kon ik met een opgelucht gevoel aan een ramp te zijn ontsnapt de winkel verlaten: pffff, weer geld bespaard! Geen tijd helaas, die ben ik kwijt. Hopelijk komt die wijsheid me ook nog eens aanwaaien. De volgende keer loop ik dus met opgeheven hoofd de Ausverkauf borden voorbij, al schreeuwen ze nog zo hard. Ik trap er niet meer in! Nog maar een koffie dan; goede voornemens moet je meteen vieren voordat je ze vergeten bent.