Heimwee naar zee

Terug van een weekje Schoorl. Het huis was boven verwachting: ruim (een kelder onder het huis met twee slaapkamers en een immense badkamer, en boven de huiskamer nog een vide met een slaapkamer) en licht (ramen rond het hele huis). En de zee zo dichtbij, tien minuten door de duinen. Soms stond ik al om kwart over acht op het strand, terwijl de rest van de familie nog sliep. De zee als je achtertuin! Nu weer thuis. De stad als m'n achtertuin. Ook fijn, maar toch... Kon vannacht niet slapen. Keelpijn en koorts. Uitwaaien leek een goed idee, lekker opladen voor alle nieuwe uitdagingen. Maar nu ben ik ziek. Van heimwee? Misschien moet ik daar een vestiging van mijn bedrijfje openen. Lekker met de laptop op een duinpan. Maar nu eerst maar weer eens onder de wol.