Gisteren maar weer eens het Lucas gebeld. Volgende week gaat het gips eraf, en het leek me wel handig te vragen of mijn dossier tegen die tijd dan wél compleet is. Voor het eerst kreeg ik een begripvolle dame aan de lijn (iemand die je niet in 1 minuut doorverbindt naar een nummer dat niet wordt opgenomen). Zij vertelde dat ze altijd zoeken (ook wel verdacht, dat ze eerst moeten zoeken...) naar het dossier als er een afspraak is. Dus het zal er vast liggen. Nou, zo logisch is het niet. Mijn dossier was bij de vorige afspraak onvindbaar, en toen het eindelijk boven tafel was (op de kamer van de chirurg blijven liggen, dat had ik ze al voorspeld; ik ken de administratieve dwalingen van mijn chirurg inmiddels als mijn broekzak), toen bleek het operatieverslag nog te ontbreken. Tuurlijk: druk, nachtdienst, weekje vrij. Achterstallige administratie. Geen tijd. Begrijpelijk hoor, maar zonder dossier besta je niet voor andere artsen. Dus je 'eigen arts' (daar doen ze overigens niet aan bij het Lucas) is onbereikbaar en ander artsen willen je liever niet. Steeds als ik er een aan de lijn had wilde die - onzeker als ze worden van vragen waarop ze geen antwoord kunnen geven, en gewend als ze zijn aan snel beslissen - mij zo snel mogelijk lozen. Je hoorde ze denken: categorie lastige patiënt, weg ermee.
Hoe dan ook, die begripvolle dame wist nog te vertellen dat als ik per se wilde ik wel bij de chirurgen Ultee of Steller een afspraak kon maken. Tuynman (what's in a name) bleek helemaal geen chirurg maar arts-assistent. Chirurg in opleiding. Ik schrok me dood. Ik ben door een assistent geopereerd... Mag dat zomaar. Ik belde toch maar even terug. Als hij assistent is, wie was dán de verantwoordelijke chirurg? Maar mevrouwtje mevrouwtje (ik hoorde ze smoezen op de achtergrond, waarom belt die Veldhuis alweer), maak u niet druk, hij mag opereren ook al is hij i.o. Hij heeft al jaren ervaring en chirurg word je niet zomaar. O nou, gelukkig maar...
Ik weet nu al dat volgende week de voltallig receptie van Heelkunde 3 naar me gaat zitten staren: daar heb je die vrouw, je weet wel, die vorige week steeds belde, die lastige patiënt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten