Ik ben?

Ik denk dus ik ben. Of: ik voel dus ik ben. Of: ik koop dus ik ben. Of: ik werk dus ik ben. Wat is waar? De filosofen zijn er ook nog niet uit. Elke eeuw wordt er wel een andere ik-ben-wet uitgevonden. En ik weet het al helemaal niet. Denk me al de hele dag een slag in de rondte over dit probleem (wat zeg ik, al járen) maar kom niet dichterbij een oplossing. Sinds vandaag werk ik weer. Maar of ik dan ook weer 'ben'? Voelen dan, tja, ingewikkeld; voel me vooral ongelukkig dat ik dit raadsel alsmaar niet kan oplossen. En vorige week heb ik me suf gekocht; een inhaalslag na een kooploos bestaan van weken (was bijna m'n pincode vergeten!). Maar ´ben´ ik daar beter van geworden?

Ik wou dat ik weer kon tennissen. Dan kon ik in elk geval zeggen: ik ben fanatiek! Da´s in elk geval iéts, toch?